Γνωρίζεις τη διαφορά ανάμεσα στο υγρό και στο ξηρό κάρτερ σε ότι αφορά τον τρόπο λίπανσης του κινητήρα; Ο φοιτητής του τμήματος Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών του ΕΜΠ, Καραλής Νικόλαος, αναλύει τον τρόπο λειτουργίας τους.
Υγρό κάρτερ : Κινητήρες που χρησιμοποιούν αυτή τη διάταξη για την λίπανση τους, συγκεντρώνουν το λάδι στην ελαιολεκάνη η οποία βρίσκεται στην κάτω μέρος του κινητήρα . Στο σημείο αυτό η αντλία, η οποία αναρροφά το λάδι με μεταβαλλόμενη πίεση ανάλογα με τις στροφές του κινητήρα, το στέλνει στο φίλτρο και κατόπιν
διοχετεύεται όπου είναι απαραίτητη η λίπανση και η ψύξη του μοτέρ. Σημαντικό επίσης είναι ότι το λάδι καταλήγει μόνο του στην ελαιολεκάνη λόγο βαρύτητας. Η συγκεκριμένη διάταξη είναι από τις πιο συνηθισμένες στους συμβατικούς κινητήρες λόγο εύκολης ,απλής και οικονομικής σχετικά κατασκευής.
Παρακάτω βλέπουμε έναν κινητήρα αυτού του τύπου.
Ξηρό κάρτερ : Στη συγκεκριμένη διάταξη το λάδι του κινητήρα δεν βρίσκεται στο κάτω μέρος του, αλλά αποθηκεύεται σε ένα ανεξάρτητο δοχείο. Από εκεί, μέσω σωληνώσεων περνά από το φίλτρο (το οποίο, επίσης, δεν περιέχεται πάνω στο μοτέρ) και καταλήγει στο ψυγείο λαδιού. Η συγκεκριμένη διάταξη συνήθως εφαρμόζεται σε αγωνιστικούς-πολύστροφους κινητήρες, όπου απαιτείται σταθερή ποσότητα και ροή λαδιού σε διάφορες φάσης λειτουργιάς ή πλευρικές επιταχύνσεις. Επίσης, από τα βασικά πλεονεκτήματα είναι ότι λόγο της απουσίας του κάρτερ στο κάτω μέρος, επιτυγχάνεται χαμηλό κέντρο βάρους ενώ με τη χρήση του ψυγείου, το λάδι δεν ‘’βράζει΄΄ και συνεπώς δεν αλλοιώνεται. Από την άλλη πλευρά όμως, η διάταξη αυτή είναι αρκετά πολύπλοκη και το κόστος για την κατασκευή-συντήρησή είναι μεγαλύτερο από ένα μοτέρ υγρού κάρτερ. Τέλος, απαιτεί μεγάλο σύστημα σωληνώσεων και η αντλία παροχής του λαδιού κινείται μέσω ιμάντα συνδεδεμένου με τον στρόφαλο. Υπενθυμίζεται ότι υπό προϋποθέσεις, η συγκεκριμένη διάταξη μπορεί να προσφέρει αύξηση ισχύος του κινητήρα.
Παρακάτω βλέπουμε έναν κινητήρα αυτού του τύπου.
Υγρό κάρτερ : Κινητήρες που χρησιμοποιούν αυτή τη διάταξη για την λίπανση τους, συγκεντρώνουν το λάδι στην ελαιολεκάνη η οποία βρίσκεται στην κάτω μέρος του κινητήρα . Στο σημείο αυτό η αντλία, η οποία αναρροφά το λάδι με μεταβαλλόμενη πίεση ανάλογα με τις στροφές του κινητήρα, το στέλνει στο φίλτρο και κατόπιν
διοχετεύεται όπου είναι απαραίτητη η λίπανση και η ψύξη του μοτέρ. Σημαντικό επίσης είναι ότι το λάδι καταλήγει μόνο του στην ελαιολεκάνη λόγο βαρύτητας. Η συγκεκριμένη διάταξη είναι από τις πιο συνηθισμένες στους συμβατικούς κινητήρες λόγο εύκολης ,απλής και οικονομικής σχετικά κατασκευής.
Παρακάτω βλέπουμε έναν κινητήρα αυτού του τύπου.
Ξηρό κάρτερ : Στη συγκεκριμένη διάταξη το λάδι του κινητήρα δεν βρίσκεται στο κάτω μέρος του, αλλά αποθηκεύεται σε ένα ανεξάρτητο δοχείο. Από εκεί, μέσω σωληνώσεων περνά από το φίλτρο (το οποίο, επίσης, δεν περιέχεται πάνω στο μοτέρ) και καταλήγει στο ψυγείο λαδιού. Η συγκεκριμένη διάταξη συνήθως εφαρμόζεται σε αγωνιστικούς-πολύστροφους κινητήρες, όπου απαιτείται σταθερή ποσότητα και ροή λαδιού σε διάφορες φάσης λειτουργιάς ή πλευρικές επιταχύνσεις. Επίσης, από τα βασικά πλεονεκτήματα είναι ότι λόγο της απουσίας του κάρτερ στο κάτω μέρος, επιτυγχάνεται χαμηλό κέντρο βάρους ενώ με τη χρήση του ψυγείου, το λάδι δεν ‘’βράζει΄΄ και συνεπώς δεν αλλοιώνεται. Από την άλλη πλευρά όμως, η διάταξη αυτή είναι αρκετά πολύπλοκη και το κόστος για την κατασκευή-συντήρησή είναι μεγαλύτερο από ένα μοτέρ υγρού κάρτερ. Τέλος, απαιτεί μεγάλο σύστημα σωληνώσεων και η αντλία παροχής του λαδιού κινείται μέσω ιμάντα συνδεδεμένου με τον στρόφαλο. Υπενθυμίζεται ότι υπό προϋποθέσεις, η συγκεκριμένη διάταξη μπορεί να προσφέρει αύξηση ισχύος του κινητήρα.
Παρακάτω βλέπουμε έναν κινητήρα αυτού του τύπου.
